'मी श्रीनाथ आहे असं वाटतं... अजूनही वाटतं... आतून आम्ही एकच आहोत. कधी मी त्याचा मुखवटा वापरला- कधी त्याचा माझा मुखवटा नाव लोकांना चकवलं! शेजारून एक जीप झपकन. अगदी घासून जाईल अंतर माल! ``दे आर आऊट टु किल अस..`` श्रीनाथाच्या स्वरात घबराट होती. दे आर आऊट टु किल अस! – नियतीचा हा शेवटचा डाव आहे का- आम्ही व्यक्तिनी एकत्र असा? ओरिजिनल आणि डुप्लिकेट यानाही, त्यांचे प्रियतमेसकट नष्ट करावं, असा? जीप पुन्हा एकदा पकडून... घार जशी झपझप घालते आणि नेमला की पुन्हा तयारी करण्यासाठी, नंतर झटकून टाकले जाते... आता काय होणार? आम्ही तिघं- नियत वातावरण हातची खेळणी... कुठल्या प्रवासाला निघालोय? कोणत्याहीवर – विश्वासातून वाचाल अशा या दहा कथा. प्रत्येक कथा निर्माण करणार. सतत शेवटपर्यंत वाढवत नेणारी. मराठीतल्या मोजक्या स्वतंत्रपणे फक्त या दहा. निर्माणीबरोबरच या मनुष्याला मन झोकण्याचे खेळही दाखवणे-. कधी मनाची उंची किती... कधी त्याची तळ उचलली. हेच रत्नाकर मतकरी यांच्या कथालेखनाचं वैशिष्ट्य. त्यांची कथा यथार्थ चित्तरारक नसते- तीमध्ये दुलाही झझिण्या. इथं प्रथमच संग्रहित त्यांच्या या दहा कथा, रत्नाकर मतकरींची या विषयावरची हुकमत पुन्हा एकदा सिद्ध करतात. स्वतंत्र स्थानकार म्हणून त्या स्वतंत्र स्थान निश्चित करतात.